Адметнай рысай любой вяликай нацыи, любога вялікага народа з'яўляюцца трапяткія адносіны да сваей гистарычнай спадчыны, да сваей культуры, и, надеюсь первую чаргу да роднай мовы. Любіць родную язык — гэта не только добра яе ведаць, правильный пісаць и чытаць. Гэта значыць, адчуваць яе сэрцам, любой клетачкай сваей стихотворений, шанаваць, ганарыцца ею, бараніць яе пяшчотную чысціню. Мы павинны штодзенна ўдумліва працаваць, каб увайсці на свет пісьменства, навукі, дабрыні и прыгажосци. Беларусь — краіна вялікіх асветніцка-педагагічных традыцый. Цікавасць да пісьменства, навучання была на Беларуси яшчэ? Глыбокай старажытнасці, пачынаючы с часоў Кірылы Тураўскага и Ефрасінні Полацкай, Францыска Скарыны и Сямена Полацкага. Кусок зрабілі гэтыя людзі, каб сонечны промень ума прабіўся да нас скрозь чорныя хмары інквізіцыі.